Inaczej nazywany autyzmem głębokim, albo zespołem Kannera. Jest to rodzaj zaburzenia rozwoju, którego źródłem jest nieprawidłowe działanie mózgu. Autyzm dziecięcy charakteryzuje się przede wszystkim zaburzeniami komunikowania się (głównie problemy z okazywaniem emocji i uczuć) oraz socjologicznymi związkami międzyludzkimi. Pierwsze objawy pojawiają się najczęściej do trzeciego roku życia.

Cechami mogącymi być objawami zaburzenia są przede wszystkim problemy natury międzyludzkiej, a więc występowanie u dzieci potrzeby izolowania się, problem z dostosowaniem się do nowego otoczenia i środowiska, a także szereg przyzwyczajeń, które dziecko bardzo pielęgnuje. Typowym objawem autyzmu jest również brak reakcji na imię, brak gaworzenia po pierwszym roku życia, niechęć do utrzymywania kontaktu wzrokowego. Dziecko autystyczne często opisywane jest jako „żyjące we własnym świecie” przejawia tendencje do przywiązywania się do określonych przedmiotów. Charakterystyczna jest również rola rytuału – dziecko autystyczne chętnie układa zabawki w określony sposób np.

kolorami po kolei, albo symetrycznie, po linii.